D&R'ı pek sevmem- Ankara'dan bildiren birisi olarak, Dostçuyuz Dostçu. Dost Kitabevi Ankara'nın sayılı hoş yanlarındandır, özlerim ben. Sürekli müşteriysen hele, ki buralarda zor değil bu, gülümserler, merhaba derler falan filan. Tunalı şubesinin içinde harika bi kedi yaşar, yavruladı hatta... AMA konu o değil.
bu sevmediğim D%R sen tut 6 tarafı marilyn kaplı kutu yap! Ben ki zerzevatları etrafa saçılı yaşadığından annesinden her daim "deryik biliyosun senin odan bir, istanbul trafiği iki; normal değil ama insan bununla yaşamayı öğreniyo" lafını duyan insan. Hep büyük güzel karton kutular hayal eder ve asla asla elime bildiğin koliyi alıp onu süslemeye kolajlamaya falan kalkmam, hayır. NEYSE, konu bu da değil.
şimdi ben gidicem ya... (umarım yani, son dakika kazığı yemezsem) kutular mühim. Bu hem hafif hem boyu ideal. Zevkle aldım tabii, bahanem de geçerli. Kutuyu kendiniz birleştiriyosunuz. Marilyn dışında Hitchcock'tan Kuşlar, Chaplin'den Modern Times, bi de 50 Feet Woman diye bi film de var ama bittabi Marilyn gibi estetik değil hiçbiri.
Paşabahçe'deki metal ve fakat kazık kutular da sempatik; mektup için, incik boncuk için, alet kutusu olarak, fotoğraf öbekleri için vs vs bir sürü versiyonu var, italyan tasarımı sanırım. İsteyene...
ps: annemle defne "taş kaat makas" ,"kaat makas taş", "makas taş kaat" diye bağırıyolar. sıkıldılar tabii.
Kayıtlar
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder