anlamak

Bazen birini anlamak çok zor, anlaşılmayı beklemek de zor. Hal böyleyken, bunu unutmak çok kolay. Yanlış anlaşılmak da kolay. Kırıntımsı kırıklar kolay. Tamiri de çok zor değil; ama çatlaklar kolay. Hal böyleyken fazla konuşmak, fazla kafa yormak saçma.
Bazen "ölecekse niye doğsun ki" diyebilmek daha gerçek.

bu bir.

ikincisi... bilgisayar dediğin alet hakikaten aptal. bana cevap dahi veremiyo.



çok çabuk sıkılıyorum. Çok çabuk hayal kırıklığı yaşıyorum. Eskiden çabalardım. Çaba da bir şeye değmiyor. Çabalayabilmek istiyorum, o enerji bende kalabilsin istiyorum; ama çok geç sanırım. En emin olduğum şeylerden vazgeçip, bi anda, tek bir mimik, tek bir kelime yüzünden her şeyi arkada bırakıp gitme ihtimalim var artık; eskiden çaba vardı onun yerinde. Şimdi sanki resim yaparken yanlış bir çizgi görünce, silip düzeltmektense "eeehh" çekip resmi yarıda bırakmak gibi. Artık çabaya inanmıyorum. Çabanın benden alındığını görmek de çok sinir bozucu. Oluyorsa olsun; olmuyorsa eyvallah. Bu lafı da bi yerden tanıyorum. "gelene git gidene gel demeyiz" demek istemiyorum halbuki ben, o çabasız kolaycılıktan nefret ediyorum. Çabalayabilmeyi özlüyorum.

bu da üç. Hadi bakalım.

Bi süre yokum. Düşüneceğim.