yağmur

yağdı sonunda. hatta sifon çekildi ankarada bile denebilir. ben tabii ki mont falan almadım, inceciik bir bolerocukla "yağmura denk gelmeden eve dönme" planım vardı. tabii ki üşüdüm. ve tabii ki ben çay içerken sakin sakin duran bulutlar ben dışarı çıktığımda anda delirdiler. Tabii ki sıçana döndüm. oluyo hep bu.


Ama keyifliydi bu buluşma. huzur verdi. büyüyoruz vesselam, onu gördüm. içimde bi eksiklik varmış, o giderildi. eski arkadaşları özlemek de onlarla özlemi gidermek de apayrı bi şi.


Bavulların ilki kapandı. sığmama fobisinin yersizliği bi yanda, kilo sınırını çok aşmiycak olmanın müjdesi bi yanda... annem bu sevinçle 1 beden inceldi.

yarın cumartesi. geliyor. bekliyorum.