ebe sobe

dün o geldi ve bu gece ben gidiyorum. güzel bi şi. geçişmedik. umudu kesmemek çünkü artık umutlanmamak derken ama bi bira içsek. gerçekten mi. valla bak. kanka olalım mı. olamayız ki. ben yine ben olurdum. konuşmak güzel ama... proceler dinlemek, miskinleştiğin anlarda karşındakine inanmak, "yapıcak o" demek. sonra çocukluk anları anıları. geç de olsa.

beynelmilel güzel film, di mi? ben o kelimeyle küçükken tanıştım. sabuş dedi ki "benim üniversite diplomam beynelmilel, o zaman çok azı öyleydi". ohoo demiştim ananeme baak... çok zor bi kelime okumuş o... süpermiş ananeemm... bööle uzun uzun, anlamadığım, melodik bi diploması vardı. ahhh tabii bi de yıllardır ezberlediğim cümle: "bizde fiyat bahsi bile 4 kitaptı". ben iktisat okurken bu cümleye şu eklendi: "sen iktisat okumuyosun evladım, biz ohoo...ceza hukuku da alsak avukat bile olurduk". şekerdir sabuş, hala ekonomi sayfası okur altını çizerek. final dönemi vapurda iç geçirerek sigara içerken amatör bi ressam resmini çizmiş, sonra göstermiş "hanfendi ne bu efkar" demiş. beyfendi bi ressammış di mi.

bi de şey... dedem bana ciddi ciddi "atakule atatürk'ün ilk çıktığı kuledir evladım" demişti, 8 yaşıma kadar inanmıştım istanbuldan naşi. koca dede şaka yapmaz ki. sonradan öğrendim, kendisi yurtdışına çıkabildiği ender vakitte, 2 bavulla gidip 3 bavulla dönmüş, üçüncü bavul sırf şaka oyuncağı dolu... hala duruyo onlar.

neyse işte, nerden nereye gitti aklım.

abbas yolcu. sabaha karşı. arafta bi saatte.

yarım kalmiycak. söz.