daire

tatil. kırıntıları toplayıp ekmek yapmak. ite kaka, zorla. oldurduk resmen. bayram sevincini, aile saadetini geçen hafta yaşadım bitti. şimdi nihai hedef: tatil ve kutlama. ofisin son gününde içim şiş vaziyette dakika sayıyorum, bitmek bilmiyo yemin ederim.

yol, araba, feribot, yol bizim yolumuz, feribot demiş miydim, kitap, 1-2-3-4, mis. yardımcı pilot ben ve haritalar. genelde iyi anlaşırız, bu sefer de öyle olsun rica edicem.

dün 8 saat (6+2) toplantı yaptım ben. toplan toplan bitmedi, iyice dağıldı diyebilirim. dünyayı kurtarıcaz aslında ama şimdilik söylemiyoruz, kurtarınca farkedersiniz zaten.

dünya bankasının websitesinin kolaylığına bayılıyorum. sırf kolay diye girebilirim. öyle bezdim canımdan bu ara. search deyince dediğini yapan bi site.

ay bazen bazı dengeler bana çok salakça geliyor. sevincinden uçanları yere indirmek, hıncından ağlayanları silkelemek filan istiyorum. "hakeme sözlük, gözüne de gözlük" cidden. hassas kantarların ayarı meselesi. topuzu kaçmış, herkes alkışlarda, ölümsüz anları çerçeveletiyo filan. almıyo kafam. bi de gönüllülük esası var bunlarda, bile bile lades yani, iyice komik. ayrıca kral da çıplak işte. gözünüzü kaçırmanız bariz gerçekleri gizlemiyor. işinize gelmiyosa o ayrı, bilemem. ay neyse.

babylon dergi no.1... elimizde elimizde.
roll yayın hayatına son vermiş diye duydum. içim acıdı. daha 150. sayı olucaktı, poster vericeklerdi, büyük ümitlerim vardı.

dün o kadar çok yürüdüm ki ve sonra o kadar mutlu uyudum ki haftasonuyla arama bir cuma gününün girmesi gerçekten büyük bi ayıp.


sevdiğim adamı daha çok sevmek için beklenmedik anlarda bi sebep çıkıveriyor, görseniz şaşarsınız.
iyi ki, iyi ki diye sayıklayıveriyor insan.