15 Şubat 2010 Pazartesi
hüstü
ailem 3 kuşak istanbullu diye kaldığım evin tabii ki bana ait olduğunu ve tabii ki babamın aldığını varsayan bi taksici vardı. daha iyi bi ev alabilirmiş, yolu sapaymış. paşa dedemin olduğundan ve duvarda resminin asılı olduğundan da emindi. gerilip gerilip "pis bihter" diye kafa atacaktı resmen. kanal d, nolur artık yalılarda dizi çekme, içine cin kaçmış bi hayal alemi yaratıyosun.
Kayıtlar
2 yorum:
Yuh! Sen de böyle diyorsan!.. Yaz sonunda babaannenleri Ada'ya gönderip, evlerinin bahçesinde Martini içtiğimiz günleri unutmadım Deryo! Tamam yalı değildi; ama o manzara da herhangi bir, sonradan İstanbul'a göç etmiş aileye bahşedilecek cinsten değildi.
Millet de burayı okuyunca seni hakikaten incikle boncukla mutlu olan, böyle işçinin dostu bir kızcağız zannedecek.
Pöf.
hahaha, seni özledim ben! :) pöf ki ne pöf.
Yorum Gönder