üçyüselliğ

tuhaf saatlerde uykum geliyo; çünkü tuhaf saatlerde ofisteyim. ofis ahalisi ikinci tur tatillerini planlıyo. ben de araya girsem, bi mucize olsa da ankaradan pasaportum gelse... ben nasıl bir şaşkınım ki ankaraya kadar gidip pasaportumu almadan geliyorum, falan filan. 2 ağustosa kadar uzatılan sergilerde hayır var. çok bunaldım artık blog. gördüğüm en ufak su birikintisine dalıp gidiyorum, dinlenmem lazım. her tatile çıkanın yükü bana kalıyo; çünkü ben salağım. sonrası uyku karmaşası.

misal demin, akşam yemeği sonrası, ölü gibi uyuyodum. annemin anneannesi "hıreden geçmiş" dermiş. ne demek bilmiyoruz, derin uyku olsa gerek. öyle işte. hıreden geçmek neyse, ondan yapmıştım. böyle ailece itinayla kullanımda tuttuğumuz tekerlemememsi laflar mevcut, seviyorum ben. neyse işte, hıreden geçmiş idim ki derken "deryik biz bugün bay x'i niye aramıştık" gibi efsane derecede abes bir telefona uyanıp "ee şey hede? hödö? bilmiyorum yaağ" gibi cevaplar verdim. uykum kaçtı işte.

yarın nihayet ikametgah işlerimi halletmek için teee sarıyer'e gidicem, nüfus müdürlüğü'ne. yeni taşınanlara uyarım olsun:
ikametgah değişikliğinizi 20 iş günü içinde bildirmezseniz 350 lira cezası var.

kişi başı. 4 kişilik bi aile için 1400 tl yapar. neyse işte, 3 ay rötarla gidiyoruz, ağlayan yavru köpek bakışlarımız işe yariycak ve ödemiycez umarım. size böyle bir ceza olduğunu söylemeyen muhtarınızı seviniz.

renkli, minik, uzun ve sürprizli kibrit kutuları güzel şeyler. artık restoranlar böyle şeyler ürettirmiycek. aa renkli renkli diye sevinemiycez. biriktiricek bi şi kalmiycak.

minik kutular halinde bölünmüş biblo rafları var. böyle 5x5, toplasan 25 biblo alır anca. hah işte onlardan arıyorum ben. gören duyan haber versin. tarifi bile 2 satır.

böyleyken böyleee.