haftasonu light konular

ankara sokaklarında 32 diş tekmili birden sergileyerek gezen kız bendim, benim.
amy winehouse sabah kahvaltıda dinlenince nedense neşeli bi şi oluyo.
herkesin kendine ait bir odaya ihtiyacı var ama bazen ille de sokak.
kapısı olan 4 duvar.

ankarada saklanan erguvanlar olduğunu biliyorum. botanik parkında özellikle. ama birey birey erguvanlar maalesef erguvanLAR olamıyorLAR. sayılmaz. fasulyeden mor onlar. evet ortada erguvan kalmadı biliyorum, aklıma geldi.

kardeşimle aynı beden olmayı seviyorum. "büyüyünce eşyalarıma dadanıcak" hayalim vardı, yaş farkı biraz fazla olduğu için yeni yeni oluyo anca. adet yerini bulsun diye şikayet bile ediyorum.

fena sevgi pıtırıyım. makyajdan tek göz şiş halde, saçım chow-chow ve elektrik verilmiş ahtopot arası bi yerde duruyo. ayak parmağımın çatlak olduğuna ve buz koyunca kaynadığına dair bi hikayem var, ona inanıyorum. patronum da beklediğim bilgiyi bugün verdi, her şey tamam.

rezzan kiraz dün yine akrep kadınlarını zodyak aleminin en fettan, en içten hesaplı, her daim PMSli manyakları olarak sunarken, bolca akrep metaforuna abandı. gözlerini hem açıp hem de devirerek "akrepp?? ve kadın??? ammman diyoruuğğm" dedi. bu sırada kabuksuz bi akrebin çirkinlik derecesinde savunmasız olduğunu bilmediğini fark ettim... ya da niye o kadar kalın kabukları olduğunu. konu yengeçler olunca "kabuğunun içinde altın gibi bi kalbi var" filan diyen bu ikiyüzlü astrolog aleminin "bi sonraki hayatımda ya bi akrep kadını olucam ya da bi akrep kadınıyla olucam" diye yeminler ettiğine eminim. bu nasıl bi tavır almaktır yahu. evet en kötü biziz geri kalan melaike. peh. 12 burç var diye şirinlere çevirmek neden? bu fettan şirin, bu evcimen şirin, bu romantik şirin, bu titiz şirin... sustum tamam, yazdığım konuya bak.

taksi çağırırken ".... sokağa bi lütfü" dedim. sustuk. sonra da "... sokağa bi araba, LÜTFEN" dedim. "geliyo abla" dedi. fonda annemin kahkahası çalıyodu.

değişmeyen gerçek:
ankaranın tek güzel yanı istanbula dönüş yolu.
daha da önemlisi: dönebiliyo olmak.