dolmabahçe'den eser getirile

rüyamı unutmadan anlatmam lazım (hayır yeni uyanmadım):

televizyon karşısındayım. -yız hatta, ailecek. izliyoruz. devlet erkanı yine büyük bi törende. eşli davet. şık şıkırdım bi masa, altın rengi takımlar filan sanki, mis yemekler vs. tayyip erdoğan masanın başında, ayakta birisini alkışlıyolar, gelen konuk olabilir. önlerinde de "kural gereği" rakı bardağı var yani sofra düzeni öyleymiş, içmiycekler de durması gerekiyomuş (önemli konuk atatürkmüş ho ho). derken tayyip erdoğan herkes aksi tarafa bakıyo diye bi hamleyle rakı bardağını fondipliyo, emine erdoğan "aaa tayyip bi dur çocuk gibisin bi dur yahu" diye gülüyo, hayrünnisa gül de gıdısıyla "ay bi gören olucak napıyosuuğn" diyo, gülüşüyolar, ama bi yandan alkışlamaya devam ediyolar. kameralar da bunu gül'ün omzunun üstünden yakalamış, yavaş çekimle filan gösteriyolar defalarca... üstelik rüya o kadar gerçekçi ki tayyip erdoğanın uzun boyu ve rakıyla ıslanan bıyığı gibi detayları filan da ekledim. böyle ikiye katlanıp içiyodu, emine erdoğanın arkasına gizlenebilmek için. hemen peçeteyle ağzını siliyodu ve "ehi ehi naptım bak" diye gülümsüyodu. sonra işte başbakanlık açıklama yapmış "bardağı dudağına götürüp şaka yaptı, içmedi" diye... biz de hangi kanalı izliyosak artık, bardağı kırmızı bi daire içine almışlar "içiyor evet gördünüz, bakın yutkunduuu" filan diyo fondaki ses, dudaklarına zoom zoom.

uyku kardeşim çek elini resmen. bu ne be.