yol şarkısı diye bi kavram var benim için- otobüste dinlenecek; ama sızma vakti geldiğinde kulakta kaldığı halde uyumaya imkan verecek şarkılar. ayrıca, böyle cam kenarı sefası için "gitmek gerek yaa. evet yollar hımm" hissiyatı yaratmalı. eskiden çok hassastım bu konuda; ama şimdi otobüslerin o 8 kanallı radyosu yetiyo. Hele bodrum'a gidişte resmen bi ufak açıp sefa sürecektim- öyle bi şans. herkesin bi yerden bi şekilde bildiği; ama unuttuğu şarkılar öbeğinden Varan'ın hatırlattığı üç şarkı:
dalgalandım da duruldum - "en son sana vuruldum" kısmı komik bence. hiç güven vermiyo. "bi tek" demiyo ki. en son diyo. her an "sondan bi önceki" olma ihtimali var.
otomobil uçar gider - yaaaar yaaarr güzel yolcuu güle güleee....
günaydınım nar çiçeğim sevdiğim -ama bu bi başka işte.
sahibinin sesinden hissiyatı veren mutlu bi an. ben ufakmışım trt bilmemkaç açık kalmış, kanepede uyumuşum. o şarkılardaki hissi çok özlüyorum bazen. daha sakin, acelesiz, dertse dert, devaysa deva, her dem taze şarkılar. Hem artık kim kime "günaydınım" diyo ki?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder