nihayet.

okumakla da olur ama şahsen dinlemek kadar insanı vurmuyor.
nijeryalı tanıdığınız varsa, sıradan anılarından bir kuple paylaştıysa, shell benzin istasyonlarındaki kırmızı sizin için kandır.

ilkokul bahçelerinin orta yerinden petrol borusu geçen bir ülke düşünün. hastanelerden, yoldan sokaktan. gömülmeye bile tenezzül edilmemiş. borulardan sızan petrol olay olmasın diye "şifalıdır, yarasın" diyen hükümet yetkilileri, çocuklarını petrolle yıkayan aileler... daha ne hikayeler, insanlığınızdan utanacağınız. bir diktatör, diktatör var diye orda olan bir firma, ortalık yer para.

sonra bu ülkeden insanlar düşünün, dayanamayan, isyan eden. Mosop: ogoni halkı için uğraşan bi avuç deli. isyanı bastırmak için para alan ve sanatını başarıyla icra eden dikta askerleri, ölenler, öldürülenler, mahkemelenmeler ve 9 idam. benzin yorgunu bir ülke. sürgünde ogoniler ve onların yerinde litrelerce petrol.

shell 15.5 milyon dolar ödeyecek. burda meblağ önemli değil. shell suçunu itiraf etti. etmek zorunda kaldı. kırmızısını kandan aldığını artık shell de kabul ediyor. nihayet, nihayet.

bu haberi okumanın yarattığı rahatlamanın benimle ilgisi yok. ben sonradan duyan, okuyan. bu mutlu haber, hollandada olmaktan vicdan azabı duyarak okuyan Nijeryalı arkadaşlarım için burada. 15 ayı dünyanın dört bir yanından sürgün acısı ve cinayetler dinleyerek geçirdiysem, biz hep beraber duyduklarımıza ağladıysak, insanın ilk paylaştığı şey acılar oluyosa, unutmamak boynumun borcudur.

biri gitti, çoğu kaldı.