heykelgül, heykelcan, heykelsu

yok bu heykel işi benim içime oturdu, vazgeçemiyorum.

şekil 1-a'da göreceğimiz üzere bir kavram kargaşası var:
1) "renklerle türkiye" şovunu sambacı kızlar açıyor.
2) devamında tabii ki olmazsa olmaz: semazenler. onlar da dansçı ya hani. müezzinler de şarkıcı zaten. ilahi dediğin de müslüman gospeli ya, ondan. törkiş kovboylar.
3) antalya'da türk bir heykeltraşın heykeli ahlaksız diye kaldırılıyor.

bu üçü aynı kişinin güzellemesi.
ne dindarım ne milliyetçi, bunlar bana ters geliyo, anlamıyorum.
yemişim yemişim diye bağırasım var.

şahsen sambacı kızlara desteğim tam. çalkalamaları taraftarıyım. ahlak bozmuyolar, o bi dans. salaklaşmayalım, samba açılımı demek değil. hem onları belinden tutup havaya atan yok. ama rio tam olarak bu ülkenin neresine düşüyo, hangi rengimiz, ne zaman latin amerikaya kadar gidebildik, kanuni hindistan derken turu tamamlayıp latino mu olmuştu, sorular sorular, falan fülün. sambacılarla ilgili türkiyedeki tek renk muhtelif zamanlarda yedikleri taciz olabilir, o kadar. sambacıların arkasındaki saz heyeti fotoğrafını da çerçeveletmek istiyorum. komik ama napiym. kanuncuya bakın bi.

peşinden semazenler. ben bu "şov" işini sevmiyorum, anlamıyorum. halk oyunları ekibine çevirdiler. kilise korosundan farkı da şudur, bilmek isteyene: kilise korosu "eğlence amaçlı" konser de yapar. yıl sonu gösterisi yapar mesela. ibadetlerine şahit olma değildir yani kilise korosu konserleri. whoopi goldberg teyzemiz gerçek olabilecek bir karakterdir. siz gidip rahibi sahneye taşırsanız, belki dengi olabilir. naomi der ki, her yürüyüş catwalk değildir. eh her dönüş de vals değil şeker. bu konudaki "işimize geldiğinde mevlana, işimize gelmediğinde ırz düşmanı metal heykel" ikiyüzlülüğünü de tüm sevenlere armağan ediyorum. "eteklivedönenruhaniadamlar" oryantalizmi de artık kendine uzaylı bi hal, girmiycem bile. ney de çalınmaz, üflenir. bu bilgiyle hava atan profesörler tanıyorum, kıymetini bilin.

heykel konusunda yeterince dalgalandım da duruldum. haliyle bi daha kabaramiycam. her şeyin ötesinde, tüm bu gösteriler şovlar filan, birer estetik suçu. o ne yani. dekorasyon desen çakma, etraf boğum boğum kadife perde tahminen. yerler pis. herkes terli. havalandırma yok ve ışıklar patlıyo. estetik kaygılarım var. çirkin işte, sinir oluyorum. mümkünse her şey çok güzel olsun, bizi güzellik kurtarsın, sevmek kurtarsın. kirlenmek de güzeldir şeker, benim dediğim güzellik başka, anladın sen. içimdeki ahmet haşim. yani bu ülkeye bu kadar aşkla bağlı olması gerekenler, hani ben vatan hainiyim ya, ne bileyim adı üstünde adamlar milliyetçi hareket partisi, estetik kaygı niye gütmez? güdü güdü. gıdı gıdı. estetik dersi, her eve lazım. bendeki tavan yaptığı için diil, keşke yapsa, da yani tabanda da değilim çok şükür. ay bu iş çok zor yonca. bilmem mi. yazdıkça aklıma bok rengi takım elbiseler, uzun paçalar, yağlı saçlar, taşmış rujlar filan geliyo. elitistan sananlar dişini fırçalasın, anlayanlar kaleye mum diksin.

sothyz ve jelatin ikilisi benim bu estetik kaygılarımı anlar ve hatta bu konuda çatır çatır yazarlar. "birlikte yazmaları gerek" diye düşündüyseniz, sitem ediniz efem. hişt siz ikiniz... etrafta yarı ölü blog bırakmayın. böyle de sataşırım, ifşa ederim.


----------------


bu arada: baaak nolmuuş, hatta baak bu da olmuş, kısa günün kârı.

dikili chp'ye mi kalmış ayrı konu; ama bu da bi şi, bu da bi şi.
diğeri de "exxon valdez çarpasıca" gibi beddualar üretecek kadar içimizden bi vakaydı günlerden 2007'yken. hey gidi günler hey. 500 milyon dolar alay eder derecede düşük bir meblağ bence ama ossun varsın. "41,64 milyon litre petrol 1,930 kilometre uzunluğundaki kıyıyı kirletmişti" diyo haber. türkiye kıyı şeridi uzunluğu 8333 km. ona göre düşünün rica edicem.

ay ya da düşünmeyin. ya sambacı olun ya da semazen; ama sakın heykel yapmayın. kanlı canlı hödüklükler alkışlanırken cansız sevgi gösterilerine diş biliyoruz ne de olsa.