oturma izni matematiği

dün sabahın sekiz buçuğu itibariyle yollara düşüp bir adet yunaytıd kingdım vizesi aldım, 6 aylık. çat çat, 20 dakikada aldım valla, grup başvurusu olunca. parmak izimi verme kısmında gerilmedim demiym; ama şirin insanlardı. ha bu arada "bayanlar baylar, 2 numaralı veznedeki bay çekilmeyi reddettiği için işimiz aksıyo, özür dileriz" gibi bi anons geldi, zaten minicik oda, 3 vezne var... iri yarı bir adet bay kapamış vezneyi... sonra bana "hanfendi aldırmayın siz ona, duruyo o, gidin o vezneye" dediler, "valla bi garezim yok, vize için geldik, biliyosun işte" bakışıyla yanına iliştim genç irisinin. iri bi gençti hakikaten. hani ben de minyon bi insanım, çok eğlendi salon. "ee izninizle ben pasaportumu uzatmak suretiyleee ee evet baaay".

efendiiiim... deryik şapşal demeyelim hadi, biraz dalgın, biraz son dakikacı, bayaa bi rastlantıcı bi insandır öz itibariyle, severim kendisini... neyse. 4 eylülde oturma izni bitiyo. okul aralık ayın sonuna dek. yenisi için başvuruyu 30 haziranda anca yapabildi hanfendi, 1 hafta sonra ödeme makbuzu gelicek, parayı yatırmadan işlem başlamıyo. yani işlem başlangıç için tarihlerden en erken 6 temmuz.

işlem 3 ay sürüyomuş. matematik kuralları çerçevesinde 6 ekimde bekliyoruz yeni oturma iznini. e peki bu hanım kızımız türkiye'ye dönüp, eylül başı hollandaya giriş yapacak... nası olucak? hadi girdi diyelim, 1 ay boyunca kaçak hayatı mı sürecek? nınınınııınııııı....

neyse, makbuz fotokopisini gösterip "uzatma işlemlerim sürüyo" diycekmişim, o gardiyan ruhlu vize memurları halden anlarsa artık... almanya üzerinden gelmek çok geriyo beni. bi münih havaalanı dolusu türk, sabahın 3ünde "sen necisin, hani bu ne, iki kere iki kaç" gibi manasızca tek tek sorgulandık. zaten genel olarak oflayan bi milletiz, söylendik beraberce. otur anlat adama şimdi "15 aylık oturma izni vermeyen garabet sizsiniz, ben napiym?" de.

efendiiim üzerinize afiyet 200 sayfa kadar bi çıktı almışım. kendimden geçtim. bi de okursam tutmayın beni... final haftam geliyo.
onun dışında iyilik sağanak, öyle.

aa burda sneak preview diye bi şi var sinemada, yeni eğlencem. salı akşamları 9 seansına gidiyosunuz, "gelecek program"dan filmlerden birini önceden izliyosunuz, ama hangisi olduğu sürpriz. koltuklara yerleşmeden öğrenmek yok. her hafta başka bi film. sinema üyelik kartı sahibi olan ben, arsızca "aa bu film mi ı-ıh" diyp çıkabiliyorum misal, eğlenceli. en kalabalık seanslarından biri oluyo, hem en yeni fragmanları da izliyosunuz. maksat bi heyecan bi adrenalin falan folon.

yine yerel haberler tadında zevksiz bi yazı.

havalardan monşer. ingiliş samır reyn getirttik bizim köye, bırakıyoruz yağıyo. 3 temmuz bizim için bi takvim yaprağından ibaret. bugün bi arkadaş "hayır yani insan endonezya'yı surinam'ı yıllarca sömürge halinde tuttuysa, biraz saksıyı çalıştırır, bırakır buraları oraya yerleşir, onları buraya yollar" dedi. sonra ingilizler yapmamışken hollandanın hiiiç beceremeyeceğine karar verdik. bi de sahi yahu, dünyanın yarısı eski ingiliz kolonisi. şaşı bak şaşır, hala şaşırabil bi durum.

beyaz peynir-karpuz mevsiminde ordayım inşallah.

günün trajikomik haberi: "ogün samastla hatıra fotoğrafı çekmedik, konuşturmak için taktikti" diyen polisler.
ah monşer!! yarın öbür gün aklınızda olsun, "gülümseyin" diyebilir polis, hatta "ee genç anlat bakalım derdin ne" diye çilingir sofrası da kurabilir, taktik. yıllar yılı itiraf ettiricem diye insanlara copla, elektrikle, falakayla işkence edip, yeri geldiğinde tecavüzden kaçınmayan güvenlik güçlerimizin, AB standartlarını fazlasıyla ciddiye aldığını görüyoruz. 1991 yılında işkencede ölen Hacettepe Üniversitesi öğrencisi Birtan Altunbaş vardı, hani hatırlamak isteyenlere. konuşturmak istediğine ne yaptığını çok iyi bildiğimiz güçlerin artık bizi salak yerine koymaması dileğiyle...
ha işkence mi etselerdi? hayır, tabii ki. onu demediğimi biliyorsunuz... ama "konuşturmak istedik" de demesinler rica edicem, salak değiliz, hem ayıp oluyo. Zira Altunbaş davasında "öldürme kastı yoktu ki" diye indirime gidildiğini de biliyoruz, Birtan'ın tek olmadığını da, çoğu zaman işkencecilerin "konuşturacaktık" bile demeden, sadece zevkine işkence ettiğini de... merak edenler ihd.org.tr'den işkence raporlarını okusun. link vermiyorum, biraz el emeği. insan bunca işkence mağduruna saygıdan daha manalı bi bahane bulur. "cinnet halindeydim, şuurumu yitirip fotoğraf çektirmişim" dese yeğdir... alay ediyo deriz; ama en azından hakaret niteliği taşımaz.

ayrıca beyoğlu polisinin son faaliyeterine de bakın derim. misal, yoldaki birine "köpeğe niye vuruyosun" dedi diye polis tarafından açık arazide kıyasıya dövülen gençler, "gasp edildim imdat" diye polise sığınıp dayak yiyen taksi şoförleri var, aman diym.