soldakine

ne sinir bi şi, büyüyünce çok güzel olucak hatun. hep belliydi zaten. kızın koyu yeşil gözleri var, ama bööle koyu koyu. sonra çilleri var.

ben de "o daa çok küçük amaağ" diyen, etraftaki kart kurtları kovalayan, "bi bira yeter sana portakal suyu iç"leyen abla olucam. hatta oldum bile, kendisi liseli olucak eylülde ben hala "büyüyünce" diyorum. hem bi kere kendisi daha cool olucak benden. afet-i devran olucak. sessiz ve derinden olucak. oldu bile, ordan biliyorum. zaten tanıyanlardan "deryik üzgünüm boynuz kulağı geçmiş" lafını duymak alışılmış bi şi. gümbür gümbür gelen bi yeni nesil... o nası bi 14 (buçuuukk!!) olmaksa, ikimiz de 18 duruyoruz. hanfendi bateri çalmaya karar vermiş. zaten karar verince yapıyo. ne sinir, hiç atalet hissi yok bu kızın. zaten omuzları da benden geniş. odası da benden toplu.


yok yau. kıskanıyo gibi yapamadım. süper benim kardeşim, mutteşem. gurur duyuyorum valla. şimdi nerden çıktı? hiç işte. iyi ki var. feci şanslı bi ablayım. detay isteyenler arasın bulsun deffoşu blogun derinliklerinde; dönem dönem aşkım kabarınca yazıyorum zira. keşke daha çok vakit geçirebilseydik şu son 4-5 yılda. o da olucak elbet. gezicez biz... onun ergen ukalalıklarına sinir olucam, o da benim blöflerime "gördüm" diycek, bööle yollarda olucaz. şimdi o buraya gelicek olsa heyecandan ölürdüm ben. kardeşimi gezdiricek olmanın heyecanı bi tuhaf. elim ayağım düğüm olur. oy oy. önceden haber versin bari. ama ne biçim gezeriz. fransaya da gideriz. belki yani.

pıst duydun mu bücür?
gel.