mimm

efendim sütlü hanım mimi geldi. taze. kendisi istanbul yollarında bu ara, gizliden imrenip bolca nazar değmesinler falan filan- bol şans dilemece.

yakınımızdaki (öhöm, tercihen okuduğumuz:P) kitabın 187. sayfasının ilk cümlesi meselesi malum... buyrun:

Fakir Baykurt, Yılanların Öcü, 2006, sf. 187:

Mezar gibi daralacak evimizin önü.

tahminen birçok kişi Yılanların Öcü'nün film olarak izlediğine göre bi şi ifade etmiştir. Bu fırsatla efendim, gidip kitabını okuyunuz diym ben. yapın kendinize bu iyiliği. Film(ler)de yönetmen(ler)i takdir ettiniz falan da, biraz da yazara övgü. hani yüzüklerin efendisi, hayri pıtır gibin. bi de ırazca rolü için, aliye rona nerdeee fatma girik nerde. neyse.

kitaplar üstüste durduğundan ve adil olmak adına, maalesef evet bunu da yapıcam. ikinci kitabımız tez hezeyanıma gelsin. ilk cümle 6 satır kadar ve yarısı kopuk, bi diğerine geçiyorum:

Hugh Stretton, Capitalism,Socialism and the Environment, 1976, sf 187:

Most of the new freedom and productivity depend on (among other things) distribution of private space.

böyle biri kısa biri sevimsiz cümlelerden sonra, karşı mim kısmına geçelim madem zevk ile:
bittabi okuryazar kızımız piinatbatır, mimlerin aranan ismi tuğçe ve geri dönüşü şerefine gülin. bu satırları okuması muhtemel QM bey, arşivden eski miminizi teslim alın artık.

*-*-*-*-*-*

bu tez işi sürmenajla biter yonca. hocam resmen "elinde ne varsa gönder, sonra devam!" dedi. sürekli klavye. henüz kendime bi şi ifade etmiyo, analiz kısmına gelemedim... ağlamiycam yonca. oysa bilsen yonca, geçen sefer başıma gelen bi tomar tuhaflık yine oldu yonca. ben kendime zararım bazen yonca. kendime ağlamam icap ettiğinde öyle güzel tıp tıp ki. ben hatta mazeretlerimi hocama, bloga ve kendime söyleyebilsem aslında bayaa iyi sebeplerim var.

insan sağlığı mühim bi mesele. di mi deryik? kendi sağlığın da. ve deja vu hiç komik bi şi diil. hıh.


evet, o meşhur sıçar gibi yazma ritmime geri dönmemek için zor duruyorum...ama ödünç bilgisayarla zor.