laptop güdümü

"my laptop is a she, cos she's a bitch" demiş idi bi arkadaş. aynen katılıyorum. benimki de monşer. güdümündeyim kendisinin.

ben bu kadar narin, bu kadar nanemolla, bu kadar sürtük bi cihaz hayatımda görmedim. ilk iki yıl cicim ayları tabii, koşturuyo gülüşüyo filan. mis. ne zaman ki garanti süresi doldu, başıma kaldı, o zaman anladım. hassas kızımızın hard diski çöktü, yandı vs. bıraktı kendini. kazıkların en hasını yedim tam zamanında... yine de yılmadım, "zor zamanları, elinde değildi" dedim, destek oldum, tedavisini üstlendim.

fakat sürekli bir PMS hali var ki, geçmek bilmiyo. hafifçe elliyosunuz, "sağa dön azıcık" filan-- çat kapanıyo. bi anda "ay yorgunum, takatim yok, başım ağrıyo" filan diye viijjuut kapanıveriyo resmen. ilişkimiz sıfır. dokunmaya ürküyorum. efendim o anlatmadan anlamaya çalışıyorum kendisini, zira bi kez olsun "derdim şu deryik, yardım et nolur" demedi.. sürekli takipteyim... hep bi dertli; ama ben anliycam illa kendi kendime. güç girişinde bi hassasiyet var galiba. temas sorunu. pıt kopuveriyo hayatla bağı.

depresif sürtük bilgisayar. bi tek açıkken şarj oluyo, bataryasız kullanılmıyo filan. öyle narin, öyle kendine has bi dişi. laptop filan da değil, resmen pc. öyle kucaktan kucağa gezmeler, işveler cilveler sıfırlandı. masaya çöküyo, bütün gün bön bön... işine gelirse göz kırpıyo, bir iki sokuluyorum, yoksa ı-ıh. resmen köle etti beni. "hadi canım bak nolur, açıl susam açıl" diye yalvar yalvar.. işimden gücümden oldum saatlerce, haspam şarj bile olmamış. en az 15 dakika kablosunun hangi açıdan takılmasını ister diye kafa yoruyorum. o da arsız ve PMSli bi şekilde, bana tepki dahi vermiyo.

alıp başımı gidicem ama onunla bi aile kurduk, bütün dosyalarım onda. hem burda bi düzenim var benim, sokaklarda sürünemem anlık zevkler uğruna. hem patron evli çalışanları seviyo. sürtük filan ama, yine de tedaviye yanıt verir diye umuyorum. bu zor zamanları beraber atlatıciiz. benim gibisini de zor bulur zaten.