27 Nisan 2006 Perşembe

durulurken

Bazen tahammülsüz oluyorum. Günlük sebeplerim de var, manasız beklentilerim de var. İnsanları kalıba sokmaya çalışırken yakalıyorum kendimi, rahatsız oluyorum. Sanırım benim için çok doğal olan bazı şeylerin insanları zorlayabileceği gerçeğini henüz tam olarak kabul edemedim.
Bazense hem tahammülsüz hem de paranoyak olup kasıt arıyorum, en kötüsü. Sanırım en iyisi derin bir nefes almak. İlla her şey anlaşılır olacak diye bir kural yok.

2 yorum:

Adsız dedi ki...

Temel,çok affedersin ishal,doktora gidiyor.Muayene bitiyor,doktor tahlile gönderiyor Temel'i.Korkulan oluyor,tahlil sonuçları karışıyor ve yanlışlıkla psikiyatriye yatırıyorlar Temel'i.Birkaç hafta sonra doktoru hastaneyi gezerken bir bakıyor ki Temel psikiyatri servisinde yatıyor.Yanına geliyor hemen:"Ne işin var Temel senin burda?" diyor şaşkınlıkla.Temel:"Pilmiyorum" diyor."Peki nasıl oldun iyileştin mi?" diye soruyor doktor.Temel'in cevap:"Valla doktor,ishalim devam ediyur ama artık 'kafaya takmiyurum'." :)
Bir gün bir fıkra okudun ve bütün hayatın değişti, diil mi? :))

deryik dedi ki...

yok ama anladım ben:P gerçi bu yazıdaki halim aynen devam ama...:)

Powered by Blogger

eXTReMe Tracker