24 Temmuz 2011 Pazar

mavi boş bir kafes

didem madak, kansere yenilmiş, bir yıldız kaymış biz bakmıyorken. çok tanımaktan değil, teğetlikten hissettiğim bir üzüntü. böyle, hani sanki daha bolca vakit varmış gibi tanımayı geciktirip, merhaba-merhaba'yla yetinmek gibi.

muhabbet kuşumuz öldü
arkasında uçuşan tüyleriyle mavi bir sonbahar bırakarak
biliyorsun ölüm, mavi boş bir kafestir kimi zaman
acıyı hangi dile tercüme etsek şimdi yalan olur pollyanna


 pollyanna, bence şimdi anlamıştır, acının ne menem bir şey olduğunu.

Hiç yorum yok:

Powered by Blogger

eXTReMe Tracker