28 Mayıs 2012 Pazartesi

hop!

şöyle bir insan tipi var (genellemezse ölecek hastalığı):

"ah keşke" diyorsun, "e ne duruyorsun, anlamadım ki?" diyor. bahaneni söylüyorsun, "peh, laf! ertelemen çok saçma" diyor. belki de biraz kızıyor filan, dudak büküyor.  "ama x y z" diyosun, "o zaman onlar için bi şi yap?" diyor. öyle mi böyle mi evirip çeviriyosun, "başlasan bitmişti" diyor. bunu söylerken dürtükleyen arkadaş değil de artık baş öğretmen mi diyeyim, dırdırcı teyze mi, bilemedim, öyle bir havada. üstelik kendi bunları yapıyor. yani evet, ertelemiyor, üşenmiyor, lafının eri. haliyle sidik de yarıştıramıyosun.

işte ben bu insanlara sinir oluyorum, sonra sinir oluşuma sinir oluyorum. o her şeyi yapıveren, ediveren hallerinin her şeyi gayet "kolay"laştırıvermesi ve öyle olmadığını iddia edenlere burun kıvırmaları aslında şahane. yani söylediklerine itiraz etsem ve "yalan mı?" dese, değil. aksine, haklı. lanet olsun ki çok haklı. canı tezlik midir, nedir bu?

bi yandan da gözlerimi kocaman açıp "sen kolay san, hiç de bileeeeğğ!" diye haykırmak istiyorum. Ben atalet havuzlarında kulaç attım, her daim onun yorgunuyum bi kere. bir yandan çok imreniyorum, bir yandan da sesleri yankılanıyor kafamda: "imreniyorum diyene kadar sen de dene bi, ölür müsün? ne kaybedersin yani?". Hiç açık kapı yok yahu, illa ki çat çat çat!

Sonra senaryolar türetiyorum. "ölümden filan dönsem, hayati bi kaza filan geçirsem, heralde her an, her saniye bambaşka görünürdü gözüme" diye düşünüyorum. Kendi ölümünden çok yakınlarının ölümünden korkan her ölümlü gibi, bu ikinci senaryoyu düşünmemeye çalışıyorum; ama bu da bir senaryo tabii. heralde işte tam da o zaman, o carpe diem zırvalarını kemiklerimin iliğinde hissederdim. belki de bu kişiler de (kimsenin bilmediği veya herkesin bilip sustuğu) benzer bir deneyimle ışığı görmüşlerdir? ah vah etmeyi bıraktıkları gün olmuştur, mesela? hani "kimse görmesin" dedikleri bir ışıktır o belki; o yüzden böyle aksi, böyle kızgınlıkla konuşuyolardır tüm tembellerle?

...dedi beyaz türk burjuvası. belki de sadece tembel değillerdir? hani bir ihtimal?

 

2 yorum:

Adsız dedi ki...

Moralini bozmim sacmalayabilirim sadece kafami biraz olsun dagitmak icin sevdigim kisileri okumak icin actim neti ve tabi ki su an icinde bulundugum donemden dolayi sanki her sey isaret gibi geliyor bana tipki senin yazin gibi soylemeye yazmaya kelimelerim yetmez ama bosver o her seye kosanlari onu yapim bunu yapimcilari sadece ruhun icin yasa gercekten ne istiyorsan onu yap ben cok sevdigim esimi hic bir saglik sorunu yokken maddi problem yokken mutluyken bi anda bi saniye de kaybetme noktasina geldim bi anda beyin damari yirtilmis gunlerdir yogun bakimda kaldi gerisi teferruat zaten ustelik su guldugum ya olur mu dedigim turk filmleri gercekten dogruymus git saril gez ruhun icin calis yasa istedigini yap bekllemen gerekiyorsa da bekle hic bir seye gec kalmiyorsun...
Nube...

deryik dedi ki...

Çok geçmiş olsun, umarım yakında güzel haberler gelir.

kafa dağıtmak için okunuyorken tam da bunları yazmış olmak kötü hissettiriyor insana, özür dilerim.

Powered by Blogger

eXTReMe Tracker