vuhu nerdeyse 1 haftadır yazmamışım

o kadar mutluyum ki susuyorum. tiz sesten çatlayan camlar gibi her şey sanki. veya en ufak kıpırtıda düşecek çığ gibi... öyle işte.

ayrıca bakınız, ellerim dolu.

2009la aramız iyi. cici 2009 hatta.

neyse, ben ankaraya döndüm bu arada.

şimdi kendimi piinat hanımın çeyrek asır kutlamalarına atıciim.

blogırdaki 7 farkı bulunuz.