şu an en nefret ettiğim oyun monopoly.
"30 bin veriyorum, bebek'i alıyorum ve bir ev dikiyooruum. bütün morları bitirmek üzereyim anne yaşasın ben kazanıcam. 4 tane evim oldu hohooyt".
küçük çocuğa ateşle oyun olmaz demeyi biliyosunuz.
hatta ölüm saçıyo diye streetfighter filan oynatmıyosunuz.
sorarım size, parayla ve hele hele istanbul semtleriyle ne kadar oyun olur? el kadar çocuğa 30 bin liraya bebek, 50 bin liralık emirgan filan (gerçi şimdiki piyasayı bilmiyorum, ben ufakken oralar dutluktu)? "genç yaşta emlak kralı yapiym, harçlıklarından kastellican yaratiym" derken sadece romantik kavram kargaşaları yarattığınızla kalıyosunuz.
ha keza, para kavramı da öyle. okul öncesi ne güzeldi... ben uzun bi süre sırf mavi diye 10 bin lirayı çok sevmiştim misal. sonra matematik öğrettiler, sayılar filan. biz büyüdük ve kirlendi dünya. bebek 30 bin oldu, ev diktik falan fişman.
tamam yani, "istanbul monopoly şehirleri içine girsin" diye oy vermiş olabilirim. neticede hepimiz arada şuurumuzu kaybedip "aa.. türk.. türkse iyidir.. şön şön bitte şön.. yaşasın emre aydın" hallere girebiliriz. 12 puan dertlerine düşebiliriz. ama neye yaradı? hiç. misal şu an istanbul, 22 şehir içinde 17. olarak toronto ve kiev'le beraber pembe bölümde yer alıyomuş yeni monopoly'de. pembe istanbul olmaz bi kere. allahın riga'sı lacivert olmuş. riga ne yani, riga kim. lacivert, renk olarak bile sadece, istanbul bi renk.
bebek'i almışmış. arnavutköyü satmışmış. şişliyi alıcakmış. al yavrum al. kafan karışsın, alacağın semti filan seçeme hatta, lükse bakınız. 1 saat sonra aile üyelerin iflas edince, sevinçle "kazandııım" diye ayağa da fırlarsın sen. çocukluğunu oyun tahtasına gömdün az önce. banka mıydı kasa mıydı, oraya çocuk sevinçlerini bırakıp gerzek rüyalarına daldın. artık bebek'i 30 bin, yakınlarının iflasını zafer ve otel dikmeyi marifet sanıyosun. "bi daha oynayalım mı yine yenerim nıhahaha" filan oldun artık sen. istanbulun tamamı satılık arsa senin için, karelere bölmüşler. akıllı yatırımlarla tamamına 4ev1otel.
içimdeki anti-kapitalistin paranoyak gündüz düşlerini dinlediniz.
ben de o sırada yasemin mori dinledim.
yasemin mori de belki aygaz kamyonu cıngılı dinlemiştir. artık geçmiyo onlar, özledim galiba.
Kayıtlar
4 yorum:
dönüşüm oyunu oynasa ya tüm çocuklar
"çocukluğunu monopolyde kaybedenler" gibi "eee kim kazandı şimdi" demezler hem oyunu bitirince :)
neden monopoly'den hoşlanmadığımı düşünüp durmuştum, en sonunda parayı çocuk yaşımda pek de soyut görüp kafamın basmadığını düşündüm, acısını çıkarmak için kader oyun oynadı da, işletmeci oluverdim sanki :/ şimdi bile oturtsan gönlüm pembe istanbula gider, lacivert olmasını gözardı ederim de rigayla ilgilenmem.
bi'gün biz çocukken monopol oynuyoduk.. çok seneler önce oluyo bu. hani abd'nin monopol olmaya başladığı senelere rastlar. yani abd'nin herkesin dünyayı o gözle görmesi gerektiğinin ruhlara ince ince işlemeye başladığı, sonra kendi sınırlarını aşıp tüm dünyaya monopol öğrettiği yıllar.
Biz burada o oyunu oynarken abd oyunu değiştirmiş tabi, bizim haberimiz yok. Acık daha geç geliyo bize yeni filmler..
neyse diyeceğim şu ki; tam biz bebek senin, üç otel diktim filan uğraşırken cancaazım, yan mahalleden bi çocuk geldi. Bu tip abd nin yeni oyununa uyanmış bi arkadaş.
Siz bu oyunu kaça aldınız dedi kırtasiyeciden. Dedik ki misal 10 ytl.. "Alın benden size 15ytl. verin monopolü bana. Ama bi şartla. Oyunda en başarılı olanınızı kendi mahalleme götürcem."
Verdik bizde. Gitti bunlar.
Sonra öğrendik ki bu çocuğun uyguladığı yeni oyunun adı serbest piyasa ekonomisiymiş.
Turgut'tu sanırım adı.. Şişman bi çocuktu..
dun gece oynadık.. 5 cok yakın dost..bıttıgınde havada ucusan sozler "sahtekaaar, cıkarcııııı, fakırrr, sildim seniiii, yahudii" gıbı garıp sozlerdı.. guzel oyundu ama vesselam.. yanı paramız olsa ve bu kadar kolay alınabırlır bır prosedure sahıp olsa arsalar demekkı bız de kral olabılırmısız.. ya da dedelerımız neler kacırmıs... mesela benım dedem ıcın cankaya camurlukmus!
Yorum Gönder