dilek, çaput, adak ve diğerleri

süper bi şi oldu. yazmamak için bekliyodum, tutuyodum filan ama hayır, etrafta baloncuklar uçuşuyo. hala aşırı kontrollü bi halde kendimi tutuyorum, derken sonra birden tutamıyorum. yazmaya karar verdim. zira sevgili "aslında zor değil" isimli canım blogumda arkası yarın kıvamı bi halde beklenen an budur. evet zor değil yahu. 2009u en çok ben seviyorum.

neyse, 3-5 gündür kafam kendime azap. sabaha karşı nefessiz kalarak uyanıyorum, olmamış olamamış mesela. çöküşümü düşünüyorum, ciğerlerime çöküyo. sonra öğlen vakti adeta bir maison française kadınına dönüşüyorum, ne güzel koltuk, ne güzel kapı kulbu, dünyanın en şirin paspası filan... sonra gözlerim doluyo. panik atak mı sevinç hali mi çözemedim. bu kadar iniş çıkışlı hallerimle tam tepedeyken aniden yere çakılırsam da artık topluca çakılırız di mi blog? sen ve ben çakılır, "karalar bağlar oturur ağlar"ız filan. tükan kepenk indirir artık kesin. neyse konuya dönersek demem o ki..

oldu.
artık burçlar mı kaydı, biri mi bana acıdı noldu bilmiyorum ama: oldu.

şu an tek ihtiyacım olan şey bi ev arkadaşı. bi evin içinde olması tercihim tabii. aramalarım tam gaz sürmekte. sonra yerel seçimlerde oy kullanamama pahasına ikametgah adresimi taşiycam.

bilin bakalım nireye nireye?

etrafımdaki araçlarda 34 plaka olduğu sürece trafiğe küfretmemek için elimden geleni yapacağıma and içerim. özelcipskolakilit.