4 Mart 2011 Cuma

61'den mahkeme duvarı yapmak.

aayy şükür kavuşturana blog. inadı bıraktım, dns'le oynadım, karşındayım.

her şey zor be blog. an be an her şey adım adım zor. mesela sokağa çıkıyosun, kaldırım taşı kırık. önüne bakmadan yürümek zor. bunu da yüksek ökçeli kadınlar birliği adına söylemiyorum, spor ayakkabıyla da zor. yağmur yağıyosa araba çamuruyla ıslanmamak zor. otobüslerin her mevsim anormal sıcak ve kokulu olması, çünkü o otobüslerin aslında almanya / hollanda için ve el kadar pencereyle üretilmiş olması filan - yine zor şeylerden. insanların kabalığı, yordamsızlık, her şeyi kendine hak görme halleri, zor. sürekli bir üçkağıt- zor. bu şehir değil şekerim, bu ülkenin kanunu da zor, mahkemesi de zor. sırtınızı yaslayabileceğiniz, içinizi rahatlatacak bir şey olmaması, babana bile güvenmiycencilik zor. etrafıma bakıyorum, herkes eşek gibi çalışıyor. çok çalışıyor, içten çalışıyor. demek ki boşa çalışıyoruz, her şey saçma ve eksik ve yanlış. bu kadar insanın emeğiyle en azından bir ufak şey düzelebilirdi, yok, cık, düzelmiyor.

ben bugün, bilmem ki yorgunluktan mıdır, çok bıktım be blog. gazeteden, sokaktan, her anın bir mücadele olmasından, bu mücadeleyi doğal bi şi sanmaktan, bıktım. bunaldım. nefesim kesiliyor. fırlatıp atmak istiyorum. bir şeyleri, birilerini.
elimdeki kitabı sıkı sıkı tutup, delirmemek için ya sabır çekmek zor blog, anlıyosun sen. benim en güzel arkadaşlarım bir şeylerden illallah derken, zor bu ülke. birileri iğneyle kuyu kazarken diğerleri kuyuyu betonla kapattığı için zor. yaşım 26 blog, 5 yıl önce de aynı şeyleri yazıyor olmak zor. bugün her şey zor, pis, bozuk ve eksik. her zaman olduğu; ama her seferinde benim yerde açan minelere bakıp şükrettiğim gibi.

bugün insanlar, bu şehrin en güzel caddesinde,
"bir gün gelecek, devran dönecek, akp halka hesap verecek" diye bağırdı.
başbakan da cevaben "yahu siz hala güçler ayrılığını anlamadınız, yargı o yargı, biz yapmadıık, biz diiliiz... öööf!" dedi, yine  çok sıkıldı, yine burun kıvırdı. adam olmayacak bunlar.
oysa o kadar iyi anladık ki bence daha iyi anlatılamazdı.


61 gazeteci tutuklu.
2 bin tanesi yargılanıyor.
4 bin tanesi hakkında soruşturma var.

ha bir de unutmadan, 100 yılda 61 tanesi de öldürüldü.

2 yorum:

Adsız dedi ki...

hımm demek ki bir tek biz değilmişiz her şeyin bu denli zor olduğunu düşünen. demek ki gerçekmiş herşey.yani herşeyin zor olması.bazen bu ülkede hiçbir şeyin hiçbir zaman düzelmeyeceğini düşünmek yoruyor beni.

arjantin

deryik dedi ki...

yine de işte yukarda "aslında zor değil" yazıyor, enseyi karartmamaya çalışıyorum.

Powered by Blogger

eXTReMe Tracker