küstüm oynamıyoruuum (niyeyse neşeli melodi)

delice çalışırken, okurken, yazarken, hatta kalmamak için göbek çatlattığım advanced macroeconomics dersinden sonra ilk kez bu kadar gazla, göz kırpmadan iş hallederken, hem okuyup hem ezberlerken, aklımda sadece bi tek şey vardı: bilet alma ihtimalim. 1 saatlik toplantı sonrası, 6 saatlik yol sonrası, mutlu olma ihtimalim. 2 gün için de olsa. artık gitme ihtimalim. yorgun uyuyup yorgun uyandığım bunca hafta aynı rüyayı gördüm ben 2-3 ufak değişiklikle. bu kadar çalışıp gidebilmeliydim artık. bugün 1 saat toplantı, 6 saat yol, köprü ve sevinç. olmalıydı.

"bugün ofiste olmiycam yarın görüşelim."

halbuki gün bugündü be patron. "tarihte bugün" diye açıyosun mesela, altı ay önce bugün havaifişek gösterisi yapılmış içimde. sana bunları anlatabilsem keşke patron. arada bi gitmelerle dolup taşmamı anlardın belki. sonrasında laf sokma ihtimalin var gerçi.. ben patron olsam yapardım tahminen. babacan bi edayla, gülümseyerek. halbuki çok iyidir benim patronum, çok severim.

ama işte görüldüğü üzere, ofiste olması gereken yegane gün bugündü.
bari postacılar iş görse azıcık.

gözüm sulanmaktan seğiriyo galiba.

çivimi ve çekicimi alıp duvarları delmem gereken saat geldi. postacılar en azından, di mi blog.