mandalina mevsimi

bir sürü düğmem oldu. sonra onlar büyüyüp kolye olucaklar.

odama yapay şelale yaptırıp altında durmak istiyorum. odamın şu anki ebatlarının iki katına çıkmasını da isteyebilirim, maksat şelaleye yer açılsın.

lindor çikolata, süper bi şi. endonezyalı bi arkadaşım tamamen havadan sebeplerle isviçreye gititğimde istemişti benden. öyle tanıştık. lindor güzel, lindor cici.

şiir gibi tosarıyorum.

etraf sürekli excel tablosu formunda. 4x4, 5x4,3x3, tablo kutucukları. algım değişti ama iş bitmiyo.

yüzüklerimi oje şişelerinin kapağına takmayı akıl ettiğimden beri daha düzenliyim adaşımbaykal.

"siyaset insanın kendine yakışanı giymesidir partisi" kurulsun. ilk seçimde iktidar oluruz. sonra tek derdimiz ilkbahar/yaz ve sonbahar/kış sezonu modası olur.

daha iki hafta var blog.

koyu renkli perdelerle uyku daha güzel.

bunca evrim geçir, yok iki ayaklı süper hayvan ol, hala pis yerde yaşayama. tuhaf gelmiyo mu? madem evrilicen tam olsun. toz beziyle evrilmez bi hayvan, ayıptır. evet odam dağınık. ayrıca düzenli temizlik ihtiyacı beni boğuyo. hasta ediyo. aşırı titiz biri de değilim, ama yani pislik sevmem. kirlenmeyen ev istiyorum. zamandan tasarruf diye.

dudağımı ısırıyorum. bunu öveçler boyunca yokuşu bi aşağı bi yukarı yürürken fark ettim. böyle ısırıp duruyorum, koparmıyorum. bi şiler düşünüyorum. nerden çıktı bilmiyorum, dehşet içinde bi son verdim.

tuhaf rüyalarım azaldı. bitti hatta. özlem versiyonuna geçtim.

iş için bi dernekle görüşmem vardı. dernek adının yazdığı zili çaldım. görüşmek istediğim kişinin adını söyledim, beni içeriye aldılar. merhabalaştık, kendimi tanıttım. nerdeyse çay söylüyolardı ki adam "yanlış oldu galiba" dedi. neyse, aradığım yer taşınmış. adam da sadece aradığım kişiyle adaş. kolay bi isim de diildi halbuki. tuhaf tesadüflerle yaşıyorum. neyse buldum yeni yerlerini sonradan. "ama zildeki isim.. ama siz.. ama..." diye kaldım.

annem gizlice internete girip reflü yazıları okuyo.

cem dinlenmiş karikatürüyle kapanış. sulukule.