9 Haziran 2008 Pazartesi

ist(em)iyorum

galiba istiyorum ama belki de istemiyorum. bazen harika bi fikir bazen saçmalama deryik. bazen on kaplan gücündeyim bazen ana rahmine dönmeliyim. bazen gün bitmiyor bazen gün yetmiyor. bazen ideallerim bazen liralarım. bazen 24 yaşındayım bazen 242. bazen taze bazen bezgin. bazen hayal bazen gerçek. bazen ben bazen hariç. bazen hemen bazen belki. bazen yarın bazen dün. bazen şimdi bazen üç aylık çeyrekler.

herkese oluyo biliyorum ama itiraf ediyorum: bu ara bu hal beni yoruyo. gerçekten çok yoruyo.

aklımdan geçen, içimi kıpır kıpır yapan fikirlere hamle yapmak, hamleyi düşünmek bile yoruyo. CV yenilemek gözümde büyüyo. hala belimden bağlı haber beklediğim, hayatımı askıya almış yerler var, onlar da yoruyo. elden ele işler beni yoruyo. gerçekten kıpır kıpır mıyım, onu bile bilmiyorum. çabuk heyecanlanamadığım gibi, çok çabuk vazgeçiyorum.

düşünmek bile yoruyo be. of.

ve yani ben bi arkadaşım olsam, ya da aile üyesi, dışardan biri, kesin kendime bakıp bakıp "bu kadar içlenene kadar şimdiye yapmıştın, bitmişti" derdim heralde. bana da deniyor netekim. yapmayı düşünmedim değil. ama iktisat ilmi der ki: risklerinizi biliniz, kısıtlarınızı biliniz, enseyi kollayınız. fayda-zarar analizi de veri eksiği varken yapılamaz. tahmini değerlerle de peynir gemisi yürümez.

ben bölümü bi türlü sevememiştim zaten.
bir evhanımı aritmatiğinden ötesini söyleyemedi bana şu an, bakınız.

tek başıma karar verebiliyo olmak isterdim. ben beceremediğimden değil de, öyle gerektiği için maalesef, bu ara tek başıma karar veremiyorum. karar alamıyorum mu denir yoksa. ne aldım ne verdim işte amaaan. fazla içime döndüm, kendimi yemekle meşgulüm ve bu blog da giderek öyle bi hal alıyo. ben kendimi canlı yayında yiyorum gibi.

6 yorum:

begumgum dedi ki...

guzel yazmissin.haklisin,insan bazen oyle mi boyle mi;ben mi o mu,bugun mu yarin mi diye dusune dusune en sonunda "hicbirsey" yapmiyor.Kararsizlik durumu depresyondan kaynaklaniyor (bkz.psikoloji bilimi) derler;ben de sana derimki neden bunaldin bu kadar?Bi rahatla once,sonra zaten karar verirsin.Ben de yasiyorum zaman zaman boyle duygular..en gicik oldugum laf :bu da geceer..

pigmelerle.dans.eden dedi ki...

Tatil gerek bu durumlarda ama sakininden... Çok da güzel bir tatil olmamalı ama.
Sonra benim gibi düşersin yollara :)

eylul dedi ki...

ben çok anladım o hali...Onun içindeyim ondan herhalde. ben de çok yoruluyorum off.böyle kendimi gecelere veresim geliyor da öyle hızlı bir gece hayatım yok, benim yerime biri karar verip hayatımı yoluna sokup bana bıraksın istiyorum. Çok yorugunum çoook.Bazzen 24, bazen 242 gerçekten...

(bkz. bir ah et, bin ah işit!)

*hatiss* dedi ki...

yeni mezun ve aynı durumda birisi olarak yüzde yüz katılıyorum size..

Kısa Bir Cümle dedi ki...

bi başlayınca bitene kadar bırakamıyorum ben genelde.. ama başlamak konusunda yazdığın kadar kararsızım. çelişmek güzel bazen ama hep antitez hep antitez derken sentez sıkıntısı oluyor biraz..

kendini yemek dersen bkz:
yaşar kurt - bilgenin şarkısı

deryik dedi ki...

biz bu ekip olarak kendi işimizi kuralım derim ben :)

Powered by Blogger

eXTReMe Tracker