3

geçen seneki gecikmeli kutlamamdan dolayı blogumun doğumgününü bi gün erken kutluyorum. hayatıma girmiş biri kendisi, insan gibi. gücendirdiğimi filan sanıyorum galiba. yok yok, yarın ev taşiycam, yine kaynamasın, derdim o. ciddiye alıyorum, evet.

sevgili blogum 3 yaşına bastı. üç üç üç.

blogu açtığımda istanbuldaydım. ilk yaşını hollandada ve gününde kutladım. ikinci yaşını ankara'da ve gecikmeli, 3. yaşını yine istanbulda; ama bu sefer de önden kutluyorum.

yani 25 nisan 2006'dan beri aslında zor değil. 2009 yılının ilk çeyreğini düşündükçe (böyle makro büyüklükler açıkliycakmış gibi "ilk çeyrek" şeklinde filan düşünsem bile) ışık ışık her yer. çok güzelsin 2009. başka yıldönümleri de yaklaşırken, blogumun 3. yaşı daha da güzel.

yeni iş, yeni hayat, yeni ev. dönüşler, kavuşmalar. blogun doğumgününü kutlamak, yılbaşı ve kendi doğumgünümden farklı biraz (biraz da saçma tabii, ama olsun). insan yazdıklarını, kurduğu hayalleri hatırlıyor. okunduğunu unutuyor hatta belki. bazı şeylerin hep aynı kalması ve bazı şeylerin asla aynı kalmaması güzel olabiliyormuş. blogun üçüncü yaşı bu demek işte: bunu öğrenmek. her şeyin içime sinmesi.

annem ve kardeşim ev işlerime yardım için geliyolar. hatta montaj ekibiyle aynı saatlerde gelip orta çapta kriz geçirmeme sebep olabilirler. ondan sonra 4 gün yanımdalar. mis işte her şey. gazete vs okuyup içim islendiğinde niyeyse buraya yazamıyorum bi süredir. onun da zamanı var. bloga ilk girenler de böyle şekerli, havadan sudan sansınlar tamamını, dert değil. isli hallerim ve okudukça daralmalarım geri dönmese de olur bi süre.