duraman.

bende zaman bolken ve olimpiyatlar sürerken efendim, dün kadınlar sırıkla atlama müsabakası vardı. rus kıçı tekmelemek isteyen genç, madalyasız ve ukala amerikalı hanım kızımız ikinci oldu (4.80). Alanında tek isim haline gelmiş rus atlet yelena isinbaeva, ikinci atlayışında zaten olimpiyat madalyasını garantilemişti (4.85), son üç hakkını da solda gördüğünüz kare için kullandı, kendi dünya rekorunu kırdı. Isinbaeva'nın 24. (yirmidört) rekoruymuş bu. yuh ama yelena. havada bağırmaya başladı sevinçle, yere inince de çığlıklar... taklalar attı, bayrağını kaptı koştu, tabelaya öpücükler gönderdi filan. kazanmanın haklı gururunu ülkesine yaşattı. sonra da genç dimağ için "herkes yerini bilecek, saygı duymayı öğrenecek" gibi bi şi dedi... yani diyeceğim, sırıkla atlama da bayaa çekişmeli, insanı gaza getirecek filan bir spormuş. ayrıca havada bir kedi gibi dönebilmek zaten yeterince estetik bi şi. kadınlarda bu branş 2000 yılında dahil edilmiş olimpiyatlara, isinbaeva o zamandan beri mevcut. italik yerler de benim yorumculardan kaptığım jargon, sonuncusu kurtlar vadisi de olabilir. sırıkla atlamacılarda sanırım devasa kaslar olmuyo, hani bi koşucu baldırı filan. sadece "fazlasıyla fit" görünüyolar, madonna da o sınırda zaten. bkz. yakın çekim:

bu arada, uzun atlamada ölçüm nasıl yapılıyo bilen anlatsın. resmen krater açılıyo adamlar atlayınca. merkezi mi alıyoruz, nerden cetvel çekiyoruz? güney afrikalı adam mesela, ikinci oldu, nasıl sevimsiz bir hırs küpüydü. kumları savurmalar filan. sakin ol adamım, faul işte. nerde 800 m kadınlarda birinci ve ikinci olan kenyalı hanımların ve 3000 m engelli koşuda birinci ve üçüncü olan yine kenyalı beylerin huzuru, nerde senin asabiyet pozların... bi de uzun mesafe bi koşuda (yine 3000m engelli olabilir) bi sporcunun ayakkabısının bağı mı ne çözüldü. ne talihsizlik, ne küfür eder insan. bi ayakkabı bağlama süresinde tur bindiriyolardı resmen.

ben de o süre içinde üç üzüm tanesi yedim. heyhat.