didem madak, kansere yenilmiş, bir yıldız kaymış biz bakmıyorken. çok tanımaktan değil, teğetlikten hissettiğim bir üzüntü. böyle, hani sanki daha bolca vakit varmış gibi tanımayı geciktirip, merhaba-merhaba'yla yetinmek gibi.
muhabbet kuşumuz öldü
arkasında uçuşan tüyleriyle mavi bir sonbahar bırakarak
biliyorsun ölüm, mavi boş bir kafestir kimi zaman
acıyı hangi dile tercüme etsek şimdi yalan olur pollyanna
pollyanna, bence şimdi anlamıştır, acının ne menem bir şey olduğunu.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
ya isimsiz de yorum bırakabilirsiniz tabii ama keşke bırakmasanız... bi isim koymaya bile tenezzül etmeyince ben bozuluyorum niyeyse. hem sonra isimsizler karışıyor. böyle bissürü dert yani. yine de siz bilirsiniz tabii yan odacılar, benimki rica.