1 Eylül 2008 Pazartesi

nakarat

türk sanat müziğinde mesela biliyoruz ki aynı dize iki kez okunur. ya da dörtlük. bazen son hecenin vurgusu değişir. böyle ikileye ikileye şarkı söylemek mesela, bildiğim kadarıyla biraz yabancı avrupaya. siim tenn/ gooncaa fem/ bi bedel oll güzeeell... hop bi daha. aahh bu şarkılarıııığğnn gözüüğğ köğğr olsuuğğnnn da olur. zeki müren Ğ'leri onlar.

şu an önümde yaklaşık 28 kez filan okuduğum kapu tapastro şeyleri açık. yanlış yazmadım. kapu tapastro demek daha kolay. sevmiyorum sevemiyorum.

öte yandan aynı şarkıyı on binlerce kez dinlemek, güzel şey o. bi tek o.
ben oldum olası nakaratları pek sevmem gerçi. aynı şeyi 4 kez söyleyince anlamı kaybolur derler. bakınız:

nakarat. nakarat. nakarat. nakarat.

bi anda fos bi kelime oldu çıktı. fos fos fos fos. mesela, yine oldu. mesela mesela mesela mesela.

onun gibi yani.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

ya isimsiz de yorum bırakabilirsiniz tabii ama keşke bırakmasanız... bi isim koymaya bile tenezzül etmeyince ben bozuluyorum niyeyse. hem sonra isimsizler karışıyor. böyle bissürü dert yani. yine de siz bilirsiniz tabii yan odacılar, benimki rica.