herkesin bir hikayesi vardır ama herkesin bir şiiri yoktur
der özdemir asaf. ben kendimi şiirli bulmam pek, hikaye belki. kendimi anlatan şiir bulmak da çok iddialı ve zor geliyo bana o yüzden. puf. neyse, deniyoruz efendim. zor işmiş:
Şimdi evime girsem bile
Biraz sonra çıkabilirim
Madem ki bu esvaplarla ayakkaplar benim
Ve madem ki sokaklar kimsenin değil.
orhan veli- başağrısı
Biraz sonra çıkabilirim
Madem ki bu esvaplarla ayakkaplar benim
Ve madem ki sokaklar kimsenin değil.
orhan veli- başağrısı
bir gece ansızın gidebilirim. bu şiir olsun bari. "gidelim burdan" buhranlarıma ithafen, içinde sokak olan bi şiir olsun. gitme ihtimallerine. ay seçmek de kendini bilmek de zor.
evveeetttttt ebe sobe:
zanzara, peanutbutter, turuncu bi de taze blogger mormermaid ...
marş marş. edit edit: dörtlük olucak efendim!
1 yorum:
Şiir şahaneymiş.
Yorum Gönder
ya isimsiz de yorum bırakabilirsiniz tabii ama keşke bırakmasanız... bi isim koymaya bile tenezzül etmeyince ben bozuluyorum niyeyse. hem sonra isimsizler karışıyor. böyle bissürü dert yani. yine de siz bilirsiniz tabii yan odacılar, benimki rica.