kısa bu kolye, uzun bi şi değil. gerdanlık gibi, Sim Hanım'a. teli büke büke aybüke :P
şimdi salondaki masa boncuk kaplı, aklıma bi şi gelsin diye bakıyorum. Bu bi haftanın sonunda tezgah açıcam heralde. Annem saatbaşı arayıp "mail at", "başka ne hatırlatıcaktım", "hollanda sefaretinin alanı kaç metrekare" gibi ilginç ilginç şeyler söylüyo. sonra teyzem ve kuzeni nil arıyo. onlar da tekrar ediyolar. Panik halindeler, bense ev oldum ya hani, huzurluyum. Sonra ben telefonu kapayıp zamansız ve fakat bol ekranlı hayatıma dönüyorum.
Yemek yiyorum arada, sonra pinek.
biraz tv, yine pinek.
Gazete en değerli şey, idareli okuyorum.
kitap, pinek.
Boncuk, pinek.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
ya isimsiz de yorum bırakabilirsiniz tabii ama keşke bırakmasanız... bi isim koymaya bile tenezzül etmeyince ben bozuluyorum niyeyse. hem sonra isimsizler karışıyor. böyle bissürü dert yani. yine de siz bilirsiniz tabii yan odacılar, benimki rica.