1) Bireyler her zaman mantıklıdır (rasyoneldir- ve biz bunu "given" kabul ediyoruz yani "baştan belli bir değişmez" diyebiliriz).
2) Bireylerin tercihleri her zaman faydalarını maksimize eden optimum seçeneği verir.
3) Dolayısıyla tercihler de her zaman rasyoneldir.
Pekiiii.... bu birey rasyonel olmamakla faydasını maksimize ediyorsa ve rasyonel olmamaya karar verdiyse bu durumda bundan sonra vereceği kararlar ve hatta bu kararın kendisi rasyonel değil midir? Eğer rasyonellik baştan belirlenmiş ve değişmez bir şeyse, rasyonel olma kararı diye bir şey mümkün müdür? Değilse, bu durum, birey her konuda optimuma ulaşabilirken kendisi hakkında karar veremiyor anlamına gelir mi?
Çeliştim de duruldum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
ya isimsiz de yorum bırakabilirsiniz tabii ama keşke bırakmasanız... bi isim koymaya bile tenezzül etmeyince ben bozuluyorum niyeyse. hem sonra isimsizler karışıyor. böyle bissürü dert yani. yine de siz bilirsiniz tabii yan odacılar, benimki rica.