3 gün sonra, 3 günlüğüne.
eylül yağmurla geldi. birisinin dediği gibi, bugün gerçekten de bi anda 1 eylül oldu.
pıtı pıtı güzel bi şi sonbahar. şapka kolleksiyonumu dağıtmasaydım, etrafta küçük Sâbuş olarak gezerdim. hollandada kaybettiğim bej, ponponlu bere de kalbimde yara.
dün reflümü azdıranlara asit püskürmek istedim. bugün, böyle bulutlar ve yağmur ve zeusun yeniden doldurmaktan bıkmadığı çay fincanımla saniyenin onda biri kadar bi huzur hakim. dondurup çerçeveletmek, çerçeveletip ofis masama koymak istiyorum.
dün patronum (ki kendisi erkek ve göbeklidir) bi anda bana catwalk taklidi yaptı.
tepki dahi veremedim. aynı anda fonda bülent ortaçgil'den normal çalmaya başlamış olabilir.
yavaş şehir, bu ara benim ihtiyacım olan bi şi sanırım.
2 yorum:
yavaş şehirlerde reflü de olmuyormuş.
:)
Yorum Gönder
ya isimsiz de yorum bırakabilirsiniz tabii ama keşke bırakmasanız... bi isim koymaya bile tenezzül etmeyince ben bozuluyorum niyeyse. hem sonra isimsizler karışıyor. böyle bissürü dert yani. yine de siz bilirsiniz tabii yan odacılar, benimki rica.