27 Ocak 2009 Salı

yazacak bi şi de yok ki

geçmeyen nezlem dışında, bitmeyen paniklemelerim dışında hiçbi şi yok. sömestr tatilindeki çocuklar gibi sabah saatlerindeki çizgi filmleri filan izliyorum. ölmedim yaşıyorum. alışmaya çalışıyorum, zaten alışık olduğum şeylere üstelik. mutluyum ne diym. düzenimi kurunca, işler tıkır tıkır olunca, en bi güzel olucak.

bugün hava mis hem.

4 yorum:

mermaid dedi ki...

oh:)

Damlo dedi ki...

su akoor yolunu buloor bittabii.
artık aynı havadan bahsedioruz hem diğ mi?

yass dedi ki...

bence hasta olmanın en guzel yanı cocuk gıbı tv deki abuk sabuk seylerı ızlemek:)

ısırganotu dedi ki...

hoşgeldin

Yorum Gönder

ya isimsiz de yorum bırakabilirsiniz tabii ama keşke bırakmasanız... bi isim koymaya bile tenezzül etmeyince ben bozuluyorum niyeyse. hem sonra isimsizler karışıyor. böyle bissürü dert yani. yine de siz bilirsiniz tabii yan odacılar, benimki rica.