dün kendime işkence etmekten vazgeçtiğimde, 34. sayfamın sonuna geldiğimde ve 10 saat aradan sonra ilk kez ayağa kalktığımda saat 23:30 idi. 2 bardak biranın boyun ağrısı için pek bir şey yapamadığını gördüm. yatağım 1:30.
sabah 5:45'te altın vuruş amaçlı gözümü açtım. yok kaynakçaymış, kapak sayfasıymış, hepsinin dibine vurdum. ctrl+S tikim var.
7.25 itibariyle dünyanın en kibar diliyle "geç kaldım ama iyi ki sizler varsınız" mealinde bi özür eşliğinde 37 sayfa gönderdim. yerlerse.
şimdi dünyanın en adi açlık-bira karışımı mide bulantısıyla uykuya geri dönüş. uyanırsam bilin ki yeniden uykuya dalmanın tadına varmak için olacak. zira bu iş burda bitmiyor. yarına sunum hazırlanacak, ayrıca en dayanaklı sinirler bileylenecek ki canım fransızım beni çiğnerken hazmım kolay olsun.
öğrencilik halim bitmiyo efendim. bugün ayrıca endonezya gençlik kamplarındaki dönüştürücü öğrenme hakkında bi tez okunacak ki yorum yapılsın, cuma gününe de gürcistan'da savaş sonrası kadın işgücüne dair bi tez okunacak yine aynı sebeple.
iki gün içinde bir arkadaşım amcasını, diğeri büyükannesini kaybetti. o kısma girmiyorum bile.
esenlikler efendim. şu an kıçınızda pireler uçuşuyo biliyorum... bari rüyanızda beni görün. yok yok, buyrun size galler sahilleri. sınırsız okyanuslar gibi uyuyun. ben de size katılayım hatta.
2 yorum:
Ee adam olmak için çalışmak lazım.
Gelmek için gitmek lazım.
Türkiye'de bir iş bulabilecek misin bari?
bilmem ki... umarim. gelmek icin gittim zira ben.
Yorum Gönder
ya isimsiz de yorum bırakabilirsiniz tabii ama keşke bırakmasanız... bi isim koymaya bile tenezzül etmeyince ben bozuluyorum niyeyse. hem sonra isimsizler karışıyor. böyle bissürü dert yani. yine de siz bilirsiniz tabii yan odacılar, benimki rica.