1 Eylül 2006 Cuma

yağmur

yağdı sonunda. hatta sifon çekildi ankarada bile denebilir. ben tabii ki mont falan almadım, inceciik bir bolerocukla "yağmura denk gelmeden eve dönme" planım vardı. tabii ki üşüdüm. ve tabii ki ben çay içerken sakin sakin duran bulutlar ben dışarı çıktığımda anda delirdiler. Tabii ki sıçana döndüm. oluyo hep bu.


Ama keyifliydi bu buluşma. huzur verdi. büyüyoruz vesselam, onu gördüm. içimde bi eksiklik varmış, o giderildi. eski arkadaşları özlemek de onlarla özlemi gidermek de apayrı bi şi.


Bavulların ilki kapandı. sığmama fobisinin yersizliği bi yanda, kilo sınırını çok aşmiycak olmanın müjdesi bi yanda... annem bu sevinçle 1 beden inceldi.


yarın cumartesi. geliyor. bekliyorum.

2 yorum:

toblerone dedi ki...

soyle bi son zamanlarda yazdiklarini okudum da 2 sene onceki halimi animsadim. umarim hersey cok guzel gider oralarda. :)

bi de bavulda siniri gecince alandaki gorevliye ogrenciyim falan diyip kafalamak lazim. arasira insaflilari cikiyo g�zel oluyo. ;)

deryik dedi ki...

iyi dileklerin için teşekkürler... sabahın köründe gidiyorum zaten, insafa gelmeleri gerek artık. teknik geliştiriyorum şu an :P

Yorum Gönder

ya isimsiz de yorum bırakabilirsiniz tabii ama keşke bırakmasanız... bi isim koymaya bile tenezzül etmeyince ben bozuluyorum niyeyse. hem sonra isimsizler karışıyor. böyle bissürü dert yani. yine de siz bilirsiniz tabii yan odacılar, benimki rica.